อ๋องเหลงกวนโปก่อ - 王靈官寶誥

火車雷公王靈官寶誥

志心皈命禮。

先天主將。一氣神君。

都天糾察大靈官。

三界無私猛烈將。

金睛朱髮。

號三五火車雷公。

鳳嘴銀牙。

統兵百萬貔貅神將。

飛騰雲霧。號令雷霆。

降雨開晴。驅邪治病。

觀過錯於一十二年。

受命玉帝。

積功勳於百千萬種。

誓佐祖師。至剛至勇。

濟死濟生。方方闡教。

處處開壇。

太乙雷聲應化天尊。

กัวจื่ออี๋ - 郭子儀 ตอนที่ 3 ชัยชนะครั้งแรก

ชัยชนะครั้งแรก

ด่านถงก้วน - ภาพนี้ตีพิมพ์ประมาณต้นปี ค.ศ.1946

มี การบันทึกเกี่ยวกับตัวกัวจื่ออี๋น้อยมาก ก่อนเกิดเหตุการณ์กบถอันสื่อ เพราะชื่อเสียงของท่านกัวจื่ออี๋ เริ่มมีปรากฎในหลักฐานต่างๆก็ในช่วงเกิดการกบถนี้เอง

ช่วงเวลาที่เกิดกบถอันซื่อในปี ค.ศ.755 กัวจื่ออี๋ ได้รับมอบหมายให้ป้องกันด่านถงก้วน (潼關-ปัจจุบันอยู่บริเวณเมืองเว่ยหนาน 渭南 มณฑลส่านซี 陕西) ซึ่งเป็นจุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญของชายแดนในตอนนั้น กองทัพกบถของอันลู่ซาน (安禄山)ยก กำลังมาถึงหนึ่งหมื่นคน ซึ่งเป็นถือได้ว่าเป็นทัพขนาดใหญ่เลยทีเดียว ทัพของอันลู่ซานเหนื่อยล้าจากการเดินทางและได้ตั้งค่ายอยู่หน้าด่าน

กัวจื่ออี๋ - 郭子儀 ตอนที่ 2 ชีวิตวัยเยาว์

กัวจื่ออี๋ (ปี ค.ศ.697 ถึง 9 กรกฎาคม ค.ศ.781)

กัว จื่ออี๋ เป็นชาวเมืองหัวเจียง มณฑลส่านซีในปัจจุบัน (华州郑县人) แต่บรรพบุรุษของท่านคือชาวเฟิ่นหยาง มณฑลซานซีในปัจจุบัน (山西汾阳) บิดาชื่อ กัวจิ้งจือ (郭敬之) ซึ่งเป็นข้าราชการท้องถิ่นอยู่ ณ เมืองหัวเจียงนั้นเอง ท่านมีความพิเศษที่ต่างจากสมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆ คือ ท่านได้เข้าสู่ชีวิตการเมืองโดยการสอบวิชาศิลปการต่อสู้ หรือวิชาบู๊ซึ่งเป็นการสอบเพื่อเป็นเจ้าหน้าที่ในกองทัพ แทนที่ท่านจะเข้าสอบวิชาบุ๋นเหมือนสมาชิกคนอื่นๆในครอบครัวของท่าน ว่ากันว่าท่านมีความสูงถึงเจ็ดฟุตสามนิ้วเลยทีเดียว ซึ่งถ้าเป็นจริงนั้น ท่าจะเป็นคนที่รูปร่างโตมากครับ ชีวิตในช่วงวัยรุ่นของกัวจื่ออี๋มิได้ถูกบันทึกไว้มากนัก แต่จะเริ่มมีหลักฐานเรื่องราวการบันทึกจำนวนมากในช่วงที่ท่านเริ่มเป็นข้า ราชการทหารจนได้รับตำแหน่งเจียะตู้สื่อ (節度使) ครับ

กัวจื่ออี๋ - 郭子儀 ตอนที่ 1 บทนำ

กัวจื่ออี๋ (ปี ค.ศ.697 ถึง 9 กรกฎาคม ค.ศ.781)

กัวจื่ออี๋ (郭子仪, 郭子儀) หรือ เฟินหยางจงอู่หวาง (汾陽忠武王) คือจอมพลผู้ยิ่งใหญ่ในช่วงสมัยราชวงศ์ถัง ผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นจอมพลผู้ปราบเหตุการณ์กบถอันสื่อ (安史之亂) และป้องกันประเทศจีนจากการรุกรานของกองทัพลูกผสมของชาวอุยกูร์ (維吾爾) และชาวธิเบต (西藏)

กัวจื่ออี๋ ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในนายพลที่ยิ่งใหญ่ตลอดกาลของประวัติศาสตร์ชนชาติจีน และเป็นนายพลที่ได้รับการยกย่องเคารพนับถือที่สุดของเอเชียตะวันออกในยุคที่ท่านมีชีวิตอยู่เลยทีเดียว หลังจากที่กัวจื่ออี๋สิ้นชีวิตลง ยังเชื่อกันว่าท่านได้รับการยกย่องให้เป็นเทพเจ้าแห่งโชคลาภอีกด้วย (ฮกลกซิ่ว - 福禄寿 โดยเชื่อกันว่าท่านคือเทพเจ้าฮก)