กัวจื่ออี๋ - 郭子儀 ตอนที่ 2 ชีวิตวัยเยาว์

กัวจื่ออี๋ (ปี ค.ศ.697 ถึง 9 กรกฎาคม ค.ศ.781)

กัว จื่ออี๋ เป็นชาวเมืองหัวเจียง มณฑลส่านซีในปัจจุบัน (华州郑县人) แต่บรรพบุรุษของท่านคือชาวเฟิ่นหยาง มณฑลซานซีในปัจจุบัน (山西汾阳) บิดาชื่อ กัวจิ้งจือ (郭敬之) ซึ่งเป็นข้าราชการท้องถิ่นอยู่ ณ เมืองหัวเจียงนั้นเอง ท่านมีความพิเศษที่ต่างจากสมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆ คือ ท่านได้เข้าสู่ชีวิตการเมืองโดยการสอบวิชาศิลปการต่อสู้ หรือวิชาบู๊ซึ่งเป็นการสอบเพื่อเป็นเจ้าหน้าที่ในกองทัพ แทนที่ท่านจะเข้าสอบวิชาบุ๋นเหมือนสมาชิกคนอื่นๆในครอบครัวของท่าน ว่ากันว่าท่านมีความสูงถึงเจ็ดฟุตสามนิ้วเลยทีเดียว ซึ่งถ้าเป็นจริงนั้น ท่าจะเป็นคนที่รูปร่างโตมากครับ ชีวิตในช่วงวัยรุ่นของกัวจื่ออี๋มิได้ถูกบันทึกไว้มากนัก แต่จะเริ่มมีหลักฐานเรื่องราวการบันทึกจำนวนมากในช่วงที่ท่านเริ่มเป็นข้า ราชการทหารจนได้รับตำแหน่งเจียะตู้สื่อ (節度使) ครับ

กัวจื่ออี๋ - 郭子儀 ตอนที่ 1 บทนำ

กัวจื่ออี๋ (ปี ค.ศ.697 ถึง 9 กรกฎาคม ค.ศ.781)

กัวจื่ออี๋ (郭子仪, 郭子儀) หรือ เฟินหยางจงอู่หวาง (汾陽忠武王) คือจอมพลผู้ยิ่งใหญ่ในช่วงสมัยราชวงศ์ถัง ผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นจอมพลผู้ปราบเหตุการณ์กบถอันสื่อ (安史之亂) และป้องกันประเทศจีนจากการรุกรานของกองทัพลูกผสมของชาวอุยกูร์ (維吾爾) และชาวธิเบต (西藏)

กัวจื่ออี๋ ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในนายพลที่ยิ่งใหญ่ตลอดกาลของประวัติศาสตร์ชนชาติจีน และเป็นนายพลที่ได้รับการยกย่องเคารพนับถือที่สุดของเอเชียตะวันออกในยุคที่ท่านมีชีวิตอยู่เลยทีเดียว หลังจากที่กัวจื่ออี๋สิ้นชีวิตลง ยังเชื่อกันว่าท่านได้รับการยกย่องให้เป็นเทพเจ้าแห่งโชคลาภอีกด้วย (ฮกลกซิ่ว - 福禄寿 โดยเชื่อกันว่าท่านคือเทพเจ้าฮก)

เหว่ยหัวฉุน - 魏華存

เหว่ยหัวฉุน (魏華存) หรือ เหว่ยเสียนอาน (魏贤安) เกิดในสมัยราชวงศ์จิ้น ในปีค.ศ.251 (晉朝公元二五一年) ณ หมู่บ้านเหริ้นเฉิง เมืองจี้หนิง มณฑลซานตง (中國山东省济宁市任城) บิดารับราชการมีชื่อว่า เหว่ยซู (魏舒)

เหว่ ยหัวฉุน สามารถศึกษาคัมภีร์เต๋าต่างๆในยุคนั้นได้ตั้งแต่อายุยังน้อย โดยเฉพาะคัมภีร์เต้าเต๋อจิงของเล่าจื้อ และคัมภีรืเต๋าของจวงจื้อ เมื่อนางมีอายุเพียงสิบสองปีก็สามารถท่องคัมภีร์เต๋าต่างๆโดยไม่ต้องเปิด หนังสือดู และสามารถเข้าฌาณสมาธิเต๋าได้ ด้วยความแตกฉานในคัมภีร์เต๋า นางสามารถใช้ความสามารถพิเศษนี้ในการสอนแนวคิดเต๋าและยังใช้เวทมนต์วิเศษใน การรักษาผู้คนอีกด้วย

ขณะที่นางมีอายุได้ยี่สิบปี นางเริ่มเข้าป่าเพื่อเก็บสมุนไพรมาทำยารักษาชาวบ้าน โดยสมุนไพรหรือตัวยาใหม่ๆที่คิดค้นขึ้นนั้น นางจะลองชิมยาต่างๆด้วยตัวเองก่อนเสมอเพื่อให้มั่นใจว่าตัวยานั้นปลอดภัย สำหรับผู้ป่วย จากการที่นางได้รับยาสมุนไพรต่างๆมากเกินไป ทำให้ร่างกายของนางเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นเช่น นางไม่ต้องการกินอาหารเหมือนคนธรรมดาทั่วไป เมื่อนางมีอายุยี่สิบสี่ปี บิดาได้ให้นางแต่งงานบัณฑิษนามว่า หลิวเหวิน (刘文) เพื่อไม่ต้องการให้นางหมกมุ่นกับการปฏิบัติเต๋าและบิดานางยังเข้าใจว่า ถ้านางแต่งงานแล้ว นางคงจะไม่มุ่งมั่นในการเป็นเซียน

ส่ำซานก็อกอ๋อง - 三山國王

ส่ำซานก็อกอ๋อง - 護宋三侯三山國王





ส่ำซานก็อกอ๋อง (三山國王) หรือเจ้าแห่งภูเขากิ้นซาน, ภูเขาเบ๋งซาน และภูเขาตกซาน (巾山, 明山, 獨山) ซึ่งเป็นสามภูเขาที่ยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงของมณฑลกวางตุ้ง (廣東省中三座名山)

จากบันทึกกล่าวว่าท่านทั้งสามเกิดในสมัยราชวงศ์เหนือ-ใต้ (南北朝) ซึ่งอยู่ในช่วงระหว่างปี ค.ศ.420-450 ในวันที่สิบห้าเดือนสอง (生于農曆二月十五日) ณ บ้านแต้เอี้ยง เมืองแต้จิ่ว มณทลกวางตุ้ง (家鄉於廣東省潮州揭陽)

ทั้งสามท่านมีชื่อเรียกดังนี้ พี่คนโตไต่อ๋องชื่อเหลี่ยนเกียด ฉายาเฉ่งฮั้ว (大王: 連傑字清華) คนที่สองหยี่อ๋องชื่อติวเหียน ฉายาจ่อจิ้ง (二王: 趙軒字助政) คนที่สามส่ำอ๋องชื่อเกี๋ยวจุ้น ฉายาฮุ่ยอุ้ย (三王: 喬俊字惠威)